نسخه آزمایشی
جمعه, 10 فروردين 1403 - Fri, 29 Mar 2024

تمدن اسلامی ، تمدن مادی و مسئلۀ پوشش و آرایش

متن زیر سخنراني حجت الاسلام و المسلمین میرباقری در تاريخ 22 تیرماه سال 1391 در جمع راهپيمايي کنندگان عفاف و حجاب در حرم حضرت معصومه (سلام الله عليها) می باشد که توسط شاگردان ایشان تنظیم شده است. در این بحث ایشان اشاره می دارند که مسئله عفاف و حجاب از چه اهمیتی برخوردار است و در این مسئله درگیری جریان حق و باطل در چه موقعیتی قرار گرفته و نقشه جبهه باطل در این زمان چیست. در ادامه نیز به راه کارهای و ضرورت شبکه سازی جریان زنان مسلمان در مقابل این مسئله بیاناتی ایراد کرده اند.

1ـ آسيب شناسي پوشش و آرايش

برنامه ريزي و اقدام در موضوع عفاف و نسبت آن با پوشش و آرايش، از ضرورت هاي بسيار جدي در دنياي اسلام به ويژه در بُعد درگيري با تمدن غرب است. حجاب بانوان علاوه بر اينکه از ارکان ضروري اسلام بوده و هيچ يک از فرق اسلامي در آن ترديد و اختلاف ندارند، يکي از شاخص هاي اجتماعي پيشرفت فرهنگ و تمدن اسلام نيز مي باشد؛ به عبارت ديگر حجاب خانم ها يكي از مهم ترين شاخص ها در اسلامي شدن يک جامعه است. يكي از موضوعاتي كه توسط بسياري از مسلمانان و انقلابيون دنياي اسلام دربارۀ ايران مورد رصد قرار مي گيرد و به وسيله آن وضعيت مذهبي جامعه ايران سنجيده مي شود، وضعيت پوشش افراد و به ويژه بانوان است. به همين دليل يكي از موضوعاتي كه غرب در جنگ نرم فرهنگي درباره آن برنامه ريزي جدي مي کند، موضوع پوشش، آرايش و عفاف است. كم تر موضوعي در تمدن غرب ـ که در همة مواضع فرهنگي با اسلام درگير است ـ وجود دارد كه به اندازه موضوع پوشش و عفاف روي آن سرمايه گذاري شده باشد؛ چرا كه از آشکارترين نشانه هايي که مي تواند نفوذ فرهنگ اسلام و يا نفوذ فرهنگ غرب را در جوامع نشان دهد، آرايش و پوشش ظاهري مردم است. الگوي پوشش و آرايش يک نمونه و شاخص مناسب براي اندازه گيري مذهبي است؛ غرب از طريق جنگ نرم، ارزش هاي بنيادين جامعه و به تبع ساختارهاي سياسي و فرهنگي آن را تغيير مي دهد؛ از اين رو يکي از موضوعاتي که غرب روي آن سرمايه گذاري مي کند، مسئله روابط اقشار، عفاف، پوشش و آرايش است.

ـ لزوم ارزيابي پوشش و آرايش در موازنه درگيري با تمدن مادي

با آنكه مسئله پوشش، آرايش و عفاف اجتماعي اهميت خاصي در نشان دادن وضعيت جامعه دارد، لازم است به اين نكته نيز توجه داشت كه از سياه نمايي وضعيت جامعه پرهيز كرد. عده اي با سطحي نگري و بدون توجه به حوادث اجتماعي، با ديدن ظاهر جامعه و مظاهري از غفلت از رکن اسلام و توجه به خداي متعال، به ويژه غفلت از حجاب و عفاف، به سياه نمايي پرداخته و وضعيت جامعه و دين داري را نامطلوب مي شمرند. اين قبيل سياه نمايي ها قابل قبول نيست چرا كه در بررسي نظام مقاومت معنوي جامعه و براي اندازه گيري ميزان التزام جامعه به پرستش خداي متعال، بايد حجم مقابله و سرمايه گذاري دشمن عليه جامعه را مورد توجه قرار داده و سپس ميزان مقاومت جامعه را در مقابل نقشه هاي شيطاني اندازه گيري كرد. دستگاه شيطنت فراروي تاريخ در هيچ دوره اي به اندازة امروز امكان تبليغ منفي عليه مذهب، اديان اسلامي و فرهنگ خداپرستي نداشته است. در هيچ دوره اي از ادوار تاريخ، رسانه ها تا اين حد جهاني و عمومي نبوده اند و قوانين بين المللي به اندازة عصر حاضر امكان شيطنت و اشاعة دنياپرستي و فحشا را فراهم نمي كرده است. سرمايه گذاري امروز غرب براي بسط فرهنگ و اخلاق مادي، به ويژه از طريق رسانه هاي جمعي، يك سرمايه گذاري استثنايي است. در برابر حجم گسترده فشار دشمن كه از جوانب مختلف به نسل جوان دنياي اسلام و به ويژه جامعة ايران وارد مي شود، مقاومت قابل قبولي توسط جامعه صورت مي گيرد؛ بنابراين صرف مشاهده بدلباسي، نبايد آن را به عنوان شاخصه اي براي افول معنويت در جامعه تلقي كرد.

ـ رشد معنويت در جامعه، نشانه رشد عفاف اجتماعي

در مقابل نمود ظاهري گاه و بي گاه بدپوششي در جامعه، گرايش وسيع نسل جوان به فرهنگ مذهب و عبادات و مناسک مذهبي نيز چشم گير است. مسافرت سالانه حدود بيست ميليون زائر به شهر قم براي زيارت حرم مقدس حضرت معصومه (سلام الله عليها) و جمکران، به وسيلة جوان ها انجام مي گيرد. مهم تر از اين، در شرايطي که دنياي غرب با تمام وجود براي تغيير نظام اسلامي از طريق محاصرة اقتصادي، انواع جنگ هاي فرهنگي، اطلاعاتي و نظامي تلاش مي كند، هنوز هم با گذشت 34 سال از پيروزي انقلاب اسلامي همچنان پرچم انقلاب در اهتزاز است و نه تنها دشمن نتوانسته آن را پايين بکشد بلکه اين پرچم هر روز برافراشته تر شده است؛ اين مقاومت، شاخص اصلي رشد معنويت و مقاومت معنوي در جامعة ايران است. بنابراين بايد توجه داشت که نبايد با سياه نمايي وضعيت جامعه در زمين دشمن بازي كرد. يکي از تلاش هاي دشمن گسترش بد اخلاقي ها و فرهنگ غربي تحت عنوان آزادي، دفاع از حقوق زنان، حقوق بشر و... است. غرب همزمان با بسط فرهنگ خود، چنين وانمود مي كند كه اعتقاد به انقلاب اسلامي، معنويت و مذهب افول کرده است. اگرچه وضعيت كنوني پوشش و آرايش جوانان به ويژه از نگاه ناظر بيروني وضعيت آرماني جامعة اسلامي و در شأن جمهوري اسلامي نيست اما بايد دانست كه سياه نمايي ها در اين زمينه، توطئه  دشمن است. وضعيت معنويت، تقوا و پوشش در بخش عظيمي از جامعه، وضعيت خوبي است، اگرچه با وضعيت مطلوب فاصله دارد. به هر حال بايد توجه داشت که حجم تلاش دشمن در اين زمينه بسيار زياد و البته بازدهي آن نسبت به ميزان سرمايه گذاري آنها بسيار کم است كه اين به معني مقاومت معنوي جامعه است.

2ـ ضرورت هاي رشد عفاف و وضعيت ظاهر

يک نکتة اساسي ديگر، شناخت و تحليل صحيح مسئله عفاف و حجاب است. عدم شناخت و برنامه ريزي دقيق در موضوع پوشش و عفاف و موانع تحقق آن، مانع رسيدن برنامه ريزي ها به نتيجة مطلوب خواهد شد.

ـ لزوم برنامه ريزي براي تغيير الگوي ازدواج و اشتغال

يکي از مسائل مطرح در جامعه، رشد سن ازدواج و عدم سازگاري اين امر با فرهنگ اسلام است. بي ترديد بايد براي بازگرداندن سن ازدواج به سن مطلوب برنامه ريزي كرد. بر اثر تحليل هاي نادرست تصور مي شد که با اعطاي وام ازدواج و موعظة اخلاقي مي توان مشکل بالا رفتن سن ازدواج را حل كرد؛ در حالي که اين مسئله، پيچيده و داراي ابعاد مختلفي است. به اندازه اي که مدل زندگي غربي در جامعه رواج پيدا مي کند، طبيعي است که مسئلة ازدواج و بنيان خانواده نيز تحت تأثير قرار مي گيرد؛ به عنوان مثال هم زمان با مطرح شدن بحث کنترل جمعيت، راهکار افزايش سن ازدواج به عنوان اولين پيشنهاد براي کنترل جمعيت مطرح شد؛ چرا كه بيش ترين زاد و ولد مربوط به دورة جواني است؛ بنابراين سعي شد سن ازدواج يک دهه افزايش يابد. در ادامه مسئلة اشتغال به تحصيل و اشتغال به کار بانوان به شكل غيرقاعده مند در دستور کار قرار گرفت. وقتي الگوي زندگي متناسب با الگوي سرمايه داري تنظيم مي شود، دوره تحصيل تا 25 سالگي طول مي کشد و پس از آن مسئلة اشتغال پيش مي آيد، روابط خويشاوندي و عشيره اي و خدمت رساني به يکديگر كاهش مي يابد و جوان ها خود به تنهائي عهده دار تامين زندگي خود مي شوند، طبيعي است که سن ازدواج افزايش مي يابد؛ در اين صورت، توصيه هاي اخلاقي، وام ازدواج، مهرية کم و... نمي تواند شکل ازدواج را حل  کند. به عبارت ديگر اجراي الگوي سرمايه داري در جامعه، سن ازدواج را افزايش داده و بنيان خانواده را متزلزل مي كند. مسئله پوشش و عفاف نيز مانند شکل ازدواج به راحتي قابل حل نيست؛ گرچه راه حل هاي خُرد مانند امر به معروف لساني لازم است اما اين راه ها، راه حل اصلي مسئله نيست. مسئله پوشش و آرايش به عنوان يکي از شاخص هاي تمدني اسلام در برابر تمدن غرب، از موضوعاتي است که به تماميت برنامه ريزي تمدن اسلام و تمدن غرب وابسته است. مشکل اصلي جامعه اسلامي، امپراطوري مادي و امپراطوري سرمايه داري دوران معاصر است. امپراطوري ليبراليستي با هدف گسترش فرهنگ مادي سعي مي كند با برنامه ريزي، همة ابعاد زندگي فردي، خانوادگي و اجتماعي انسان را جداي از تعاليم انبيا سامان دهد. بنابراين مشکل اصلي، تمدن غرب است. تمدن غرب يک تمدن و مجموعه به هم پيوسته است که به دنبال گسترش اخلاق و فرهنگ مادي است. اين تمدن تلاش مي كند همة جوانب زندگي را معطوف به گسترش لذت هاي مادي نمايد و با بسط حرص و طمع به دنيا، موجب افزايش و شدت فعاليت انسان ها شود تا در نهايت اين شدت فعاليت را به ثروت و سرمايه تبديل کند. نظام سرمايه داري و امپراطوري سرمايه داري انسان را به عنوان منبع توليد ثروت در اين چرخه مي شناسد؛ چرا كه بهترين منبع توليد ثروت، انسان و توانايي هاي انساني است. آنها همان گونه كه مواد طبيعي مانند نفت و سوخت فسيلي به سرمايه تبديل مي شود غرب نيز تلاش مي كند انرژي ها و توانايي هاي انسان را به ثروت مادي تبديل كند؛ مانند دام که به عنوان يک منبع توليد ثروت شناخته مي شود و علوفه را به شير و گوشت و پشم تبديل مي کند، تمدن غرب نيز انسان را به همين معيار منبع توليد ثروت مي بيند و در اين بين تفاوتي بين زن و مرد قائل نيست. غرب تمام جاذبه هاي جنسي را در راه توسعة ثروت و سرمايه داري به كار مي گيرد. از اين رو بخش عمده سوء استفاده از زنان در غرب، سوء استفاده از جاذبه هاي زنانه براي فروش و يا تبليغ کالاهاي سرمايه داري است كه به عنوان بخشي از خدمات بانوان تعريف شده است.

ـ لزوم اقامه معروف در مقابل اقامه منکر نظام سرمايه داري

بنابراين مشکل اصلي در بحث پوشش و آرايش، نظام سرمايه داري غربي و نظام ليبرال دمکراسي غربي است که در پي جهاني کردن ايدئولوژي خود است. ايدئولوژي اي که در آن اخلاق و معنويت بي معناست. در ايدئولوژي غربي همه ابعاد اخلاق، فرهنگ و رفتار انسان بايد در خدمت چرخش سرمايه، رشد سرمايه، توليد سرمايه و كسب لذت در دنيا قرار گيرد. نظام سرمايه داري غرب به دنبال اقامة منکر و از بين بردن معروف در جهان است. براي مثال شراب خواري يك فرد، مصداق عمل به منکر اما برپايي ميكده مصداق اشاعة منکر و ترويج فرهنگ شراب خواري به نحوي که شراب خواري يک ارزش شناخته شود به معني اقامه منکر است. به همين ترتيب در موضوع پوشش ممكن است کسي بدلباس باشد اما عده اي بدلباسي و بدآرايشي را اشاعة دهند و عده اي هم اقامة بي عفتي  کنند و تلاش  نمايند كه پوشش اسلامي و عفاف، ضدارزش، ضدآزادي و ضدحقوق انسان تلقي شود؛ مانند گسترش فرهنگي كه چادر را به کفن سياه تشبيه مي كرد؛ در ادبيات دورة پهلوي در اشعار برخي از شاعران بي دين يا سکولار، چادر مشکي به کفن سياه تعبير شده است؛ اين امر اقامة منكر بي حجابي است.

امپراطوري غرب تلاش مي كند از طريق گسترش کالاهاي مصرفي، رسانه ها، فعاليت هاي فرهنگي، فيلم و موسيقي و... بي ديني، بدپوششي و بي حجابي را در جهان اقامه کند. تبديل معروف به ضدارزش و تبديل منكر به ارزش، آخرين مرحله از اقامة منكر است. وجود مقدس رسول الله(صلي الله عليه و آله) فرموده اند که در آخرالزمان منکر به معروف تبديل مي شود و معروف به منکر؛ يعني عفت و حجاب، ضدارزش مي شود و بي حجابي و بدپوششي ارزش قلمداد مي گردد. در اين صورت بدترين منکر اين است که منکر، لباس معروف بپوشد و خوبي جلوه نمايد و معروف به عنوان زشتي شناخته شود. بر اساس روايات آخرالزماني، فساد اخلاقي آخرالزمان يک فساد مديريت شده در مقياس جهاني است که جامعه جهاني را به بهانه آزادي و حقوق بشر به سمت بداخلاقي، بي عفتي و رذالت سوق مي دهد. اين همان منکر دوران كنوني است. مهم ترين و بزرگ ترين منكر اين دوران امپراطوري غرب يا نظام سرمايه داري است. اين نظام، نظام اقامة بي ديني، اقامة بي عفتي و اقامة بدلباسي است. بدين ترتيب اگر دنياي اسلام نسبت خود را با تمدن غرب و برنامه ريزي غرب، براي فرهنگ سازي ايدئولوژي خود روشن نكرده و با آن مقابله نکند، غرب با برنامه ريزي خود اسلام را تغيير مي دهد.

يکي از مسائل اساسي که در طرح شكست خورده خاورميانه بزرگ غرب وجود داشت، برنامه ريزي تغيير در قشر بانوان بود. يكي از اين برنامه ها طرح با سواد شدن زنان خاورميانه تحت يک تعريف خاص بود؛ تحصيل به مفهوم غربي آن که همراه با بي بندوباري است، مصداق كسب علم و دانشي که مدنظر اسلام است نمي باشد. امپراطوري غرب مبلّغ اشاعه فحشا است و تلاش مي كند زن را در خدمت توسعة سرمايه داري قرار دهد و از جاذبه هاي زنانه براي توليد سرمايه استفاده کند. غرب اين هدف را تحت عنوان آزادي و اشتغال زنان دنبال كرده و جنبش هاي فمينيستي را ايجاد مي کند كه خود يکي از مهم ترين منکرات عصر حاضر است. آنچه به عنوان نمونه به آن اشاره شد منکراتي هستند که بايد با آنها مبارزه كرد. اگر اين مبارزه شكل نگيرد عفت، حيا و حجاب در نگاه نسل جوان به ضدارزش و منكر نيز به معروف تبديل مي شود كه در اين صورت مبارزه با منكر بسيار دشوار خواهد بود.

ـ لزوم افشاگري عليه ارزش هاي تمدن مادي

مهم ترين اقدام در امر به معروف و دعوت به عفت و پوشش مناسب، برملا كردن تغييري است که بي عفتي و اباهي گري در ارتباط بين زن و مرد را موجب شده است. اين قبيل منکرات که لباس معروف پوشيده اند بايد برملا شوند. تا هنگامي كه معروفي مانند حجاب، منکر جلوه مي کند، نمي توان به راحتي جوانان را قانع كرد كه پوشش خود را اصلاح كنند. مهم ترين نهي از منکر، افشا كردن حقيقت زشت منکري مانند بي عفتي و اباحه گري در ارتباط بين زن و مرد است كه با همة ارزش هاي انساني و الهي مخالف است. اگر اين تلاش انجام نگيرد و اسلام و حکومت اسلامي به مبارزه با حقوق بشر و حقوق زنان متهم شود، دشمن پيروز اين ميدان خواهد شد. تمام تلاش دشمن اين است تا به بانوان تلقين كند که اسلام با حقوق زن مخالف است؛ به همين دليل بايد به نحوي از عفت و پوشش اسلامي دفاع كرد که نه تنها اسلام به مخالفت با حقوق زنان متهم نشود بلكه روشن شود که دستور اسلام به حجاب و عفاف، فقط به منظور دفاع از حقوق بانوان است. بنابراين اصلي ترين منکر زمانه که به دنبال گسترش و اقامه اخلاق مادي است و قصد دارد اخلاق مادي را به ارزش و اخلاق الهي را به ضد ارزش تبديل كند، نظام استکباري حاکم بر جهان است. ميدان اين مبارزه نيز يك ميدان جهاني و به هم پيوسته است. يکي از اين ميدان ها، ميدان پوشش و آرايش و روابط بين زن و مرد است.

3ـ ضرورت بازشناسي فرهنگ اسلامي پوشش

مشکل ديگر در اين زمينه درون دنياي اسلام و جامعة مسلمان هاست. مشکل اصلي در جهان اسلام، سکولاريست ها هستند؛ كساني که معتقدند دين نبايد در عرصة حيات اجتماعي دخالت کند. بعضي از آنها حتي نماز شب مي خوانند و پوشش اسلامي دارند اما معتقدند که اسلام نبايد در عرصة حيات اجتماعي دخالت کند که البته اين قبيل ادعاها مستند به دين نيست.

ـ مقابله با تفکر سکولارها

سکولاريست هاي تندرو مانند كمونيست ها به طور کلي دين را انکار مي کردند اما عده اي از آنها دين را انکار نمي کنند؛ با اين وجود دخالت دين در عرصة اجتماعي را منع مي کنند. در حال حاضر غرب نيز روي اين دسته از سکولاريست هاي ميانه رو سرمايه گذاري مي کند. اين طيف معتقدند كه جامعه و حکومت، ديني نيستند. آنها معتقد به بسط تمدن غرب و ورود همان تمدن به جامعة هستند. آنچه اين عده در پي آن هستند همان مذهبي است که فرماسونرها يا بانيان تمدن جديد از آن دفاع مي کردند؛ يعني يک معنويت و دوستي مبهم. اسلام در نظر آنها، اسلامي غير ايدئولوژيک است که دستور معين و شريعت منظمي نداشته باشد. اين عده بزرگ ترين خطر دروني جهان اسلام هستند. غرب تلاش مي كند اين جريان را شبکه سازي كند و مديريت همة نهضت هاي اسلامي را به آنها واگذار کنند؛ براي مثال لائيک ها در ترکيه حاضر مي شوند دولتي که معتقد به آزادي مذهبي است روي كار بيايد. اين دولت يکي از بزرگ ترين مخاطرات دنياي اسلام است. ترکيه در کنار آزادي هاي مذهبي محدود، انواع آزادي مادي را نيز فراهم کرده است و اين را ارزش مي داند؛ سکولاريست هاي ايران نيز كه در دوره اصلاحات ميدان داري مي کردند، ترکيه را الگوي مطلوبي براي ايران مي دانند و به اسم آزادي هاي فردي معتقدند که هر کسي بايد به دلخواه خود لباس بپوشد و آرايش کند و با هر کيفيتي که مي خواهد در جامعه ظاهر شود؛ عجيب تر اينکه بعضي از آنها به اسم ديانت و دين مي گويند نکاح و عقد جزو دين اسلام نيست و اموري عقلايي هستند كه طبق تشخيص مردم بايد صورت گيرند؛ بنابراين بزرگ ترين منکر، انديشه سکولاريستي است و بزرگ ترين نهي از منكر، مقابله با اين انديشه است. اگر اين انديشه در تفکرات نسل جوان رخنه كند، پوشش ظاهري آنها عوض خواهد شد.

ـ نياز به نقشه جامع مبارزه فرهنگي براي اصلاح پوشش و آرايش

ساماندهي ظاهر افراد نيازمند عزم ملي است و بي ترديد بدون عزم ملي و اسلامي اين امر ممکن نيست. مسئله پوشش يکي از لبه هاي تيز درگيري تمدن اسلام و تمدن غرب است. اگر اين دوران، دوران جنگ تمدن ها معرفي شد، منظور فقط جنگ نظامي نيست بلكه مهم ترين عرصة آن جنگ فرهنگي است. يکي از مهم ترين ابعاد جنگ فرهنگي نيز مسئله پوشش و آرايش است. اگر برنامه ريزي ها در اين خصوص معطوف به گسترش فعاليت دشمن نباشد و به شناخت ميدان هاي جنگ با دشمن منتهي نشود، توفيق چنداني را حاصل نخواهد شد. البته با اين بهانه كه مسئله لباس يک مقولة فرهنگي است نبايد مانع اقدامات اجتماعي شد؛ با اين وجود اقدامات اجتماعي نيز بدون داشتن يک نقشة جامع فرهنگي، بي نتيجه يا کم اثر خواهد بود؛ بنابراين چنانكه گفته شد يكي از مهم ترين عواملي که به بدلباسي دامن مي زند، امپراطوري استکبار جهاني و عامل ديگر، ادامه آن جريان در دنياي اسلام، به ويژه سکولاريست هاي ميانه رويي هستند که معتقد به يک مذهب حداقلي مي باشند؛ جرياني که در نهايت به اباحه گري مطلق منجر مي شود. متأسفانه اين جريان در رسانه هاي عمومي كشور از جمله رسانه هاي تصويري نفوذ کرده است. البته اقدامات فراوان و ارزشمندي که مديران و هنرمندان كشور براي اسلامي کردن رسانه و هنر انجام داده اند قابل قدرداني است اما ترديدي نيست كه يک جريان سکولاريسم پنهان در رسانه هاي كشور به ويژه در رسانه هاي تصويري در حال فعاليت است. چرا موضوع بسياري از سريال ها و فيلم ها که پخش مي شود يک عشق مجازي يا يک عشق مثلثي، مربعي و يا دو طرفه است که در آن مناسبت هاي اخلاقي به شدت متزلزل هستند؟ چه ضرورتي دارد که قهرمانان فيلم ها و سريال هاي رسانة ملي، افرادي بدپوشش و بدآرايش و با اخلاق مادي باشند؟ مسئله حجاب فقط در پوشيدگي خلاصه نمي شود و مسئله عفاف نيز منحصر در لباس نبوده و فقط به خانم ها محدود نمي شود. چرا در رسانه ملي تداخل نابه جاي زن و مرد و پوشش و آرايش محرک، تبليغ و الگوسازي مي شود و در کنار آن گشت خياباني فعال مي گردد؟ بنابراين اين اقدامات يک تناقض آشکار است. نفوذ سکولاريسم رسانه اي به ويژه در عرصة هنر قابل تأمل است. غرض ناديده گرفتن تلاش هاي مثبت و فراوان مسئولان و هنرمندان رسانه ها نيست. اما بي ترديد در مجموعه برنامه ريزان و تصميم سازان رسانه ها يک شبکة خودآگاه و ناخودآگاه سکولاريستي وجود دارد که براي گسترش بدلباسي، تغيير فرهنگ عفاف و حجاب و تغيير فرهنگ رابطة زن و مرد برنامه ريزي مي كند. چه کساني را و با چه پوشش و حجابي رسانه هاي نوشتاري و مجلات به عنوان الگو و قهرمان معرفي مي شوند؟ با اين اوصاف چگونه مي توان به جوان گفت که مانند اين شخصيت باش ولي مانند او لباس نپوش و مانند او آرايش نکن. چرا به جوان گفته مي شود که مدل پوشاک، مدل و مدل لباس تو نبايد مدل غربي  باشد در حالي که در برنامه هاي ديگر، غربي ها به عنوان دانشمند و افراد توسعه يافته و پيشرفته به او معرفي مي شوند. اگر غربي ها پيشرفته هستند، پس لباس، پوشاک، روابط اقشار و روابط اجتماعي آنها هم خوب است!

ـ راه اندازي شبکه جهاني زنان مسلمان براي حفظ عفاف

براي مبارزه با بي حيائي و آرايش و پوشش غيرانساني، به عنوان يکي از شاخص هاي نفوذ تمدن غرب در دنياي اسلام، بايد ميدان مبارزه را به ميدان جامعة جهاني، ميدان سرمايه داري جهاني و ميدان مبارزه با سکولاريسم در دنياي اسلام كشاند. بي ترديد اگر مدل دولت کنوني ترکيه به مصر و تونس و... كشيده شود، زنان اين کشورها و حتي بانوان يمن ـ كه اكنون با بهترين حجاب در ميدان مبارزه با آمريکا وارد شده و نقش خود را ايفا مي کنندـ نيز گرفتار بازي هاي سياسي مانند حق مشارکت و حق اجتماعي زنان به تعريف غرب و حضور در مجلس و بعد هم دچار بد حجابي و بي حجابي مي شوند. از اين رو نبايد اجازه داد که الگوي غرب درباره زنان موفق شود و جريان سکولاريسم در دنياي اسلام، نقشة غرب را با شعارهاي ظاهر فريبي مانند حقوق بشر، آزادي زن و دفاع از زن پيش ببرد. غرب مدرن در دفاع از حقوق زنان حتي در غرب نيز موفق نبوده است. زن در هيچ دوره اي از ادوار تاريخ، حتي در دوره برده داري، به اندازه اي که امروز در غرب تحقير مي شود و مورد خيانت قرار مي گيرد، تحقير نشده است. غرب در يک برده داري پنهان و پيچيده که به شكل يک طلسم و جبر اجتماعي درآمده است با عنوان ارائه خدمات و توليد خدمت اجتماعي و با مجوز رسمي، بانوان را وارد ميدان فحشا مي كند. زنان اروپايي تحت عنوان توسعه صنعت توريسم در بسياري از کشورهاي اروپايي ابزار گسترش سرمايه داري شده اند و همة هويتشان در جهت گسترش سرمايه داري هزينه مي شود. اين اتفاقي است كه در دوره برده داري هم نيفتاده است. غرب با وجود اين رسوايي، مدعي آزادي و حقوق بشر است. الگوي پيشنهادي سکولاريست هاي دنياي اسلام نيز براي زنان مسلمان، الگوي غربي است.

بنابراين، مهم ترين منکر، امپراطوري غرب و دستگاه نظام استکباري است؛ لذا بايد با ضد ارزش هايي که آنها ارزش مي دانند مبارزه کرد تا امکان اقامة اخلاق اسلامي و مناسبات روابط اسلامي برقرار شود. وقتي غرب، محک و ميزان يک جوان را خراب مي كند، جوان خوبي را بدي و بدي را خوبي مي بيند. در اين صورت چگونه مي توان خوبي را براي اين جوان تحليل كرد. به همين دليل ابتدا بايد نظامي را که اقامة منکر مي کند و ميزان تشخيص را به هم مي ريزد، از بين برد تا امکان اقامة پوشش اسلامي و عفاف فراهم شود. البته مقصود اين نيست که برنامه ريزي ها تا آنجا به هم پيوسته شود که امکان اقدام سلب گردد. در حوزة پوشش و آرايش بايد يک اقدام به هم پيوسته و هماهنگ درون دنياي اسلام عليه جريان سکولاريسم و امپراطوري مادي غرب اتفاق بيفتد. يکي از اين اقدامات بايد عليه هنر و رسانة مادي شكل گيرد. مسئولان رسانة ملي همان طور که رهبر معظم انقلاب (مدظله) فرمودند بايد مواظب جريان سکولاريسم در رسانه باشند. بنابراين لازم است در کشور يک اتاق فکر در چنين مقياسي تشكيل شود تا درباره مسئله پوشش و آرايش كه يکي از مهم ترين مظاهر دين داري اجتماعي است، در سطح اقدامات خرد تا اقدامات کلان و توسعه و با نگاه به آيندة جهان برنامه ريزي كند. اگر در مبارزه با اين پديده ها، جريان سکولاريسم درون دنياي اسلام كه منكر را اقامه و اشاعه مي كند رها شود و فقط با كساني كه در سطح خرد به منكر عمل مي کنند برخورد شود، نه تنها توفيق چنداني از اين مبارزه حاصل نخواهد شد بلکه اين اقدامات به يک بحران اجتماعي تبديل مي گردد. اگر غرب و تماميت تمدن غرب به عنوان يک تمدن ضد بشري معرفي نگردد، بي ترديد تناسبات انساني آن در جامعه رشد خواهد کرد؛ براي مثال در مبارزه با مواد مخدر، برخورد با خرده پاهايي که مصرف کننده هستند به تنهايي بي فايده است؛ در حقيقت بايد با كساني که مواد مخدر را توليد و توزيع مي کنند و يا با كساني که فرهنگ تخدير و مواد مخدر را در جهان اشاعه مي دهند، مبارزه كرد. كساني كه دنيا را مادي تعريف مي کنند و فرهنگ مصرف را اشاعه مي دهند، اقامه کنندة مواد مخدر و روان گردان ها هستند؛ بنابراين در مبارزه با منكر نبايد كساني را كه اقامه و اشاعه منكر مي كنند رها كرد و تنها با عاملان خُرد برخورد كرد. اين شيوة صحيحي براي مبارزه نيست. هر چند که امر به معروف زباني و اقدامات جزئي هم ضروري و لازم هستند اما بي ترديد بايد اقدامات هماهنگ در مقياس صحنه جنگ دشمن طراحي كرد و با هماهنگي در اين اقدامات به نتيجة مطلوب رسيد.