نسخه آزمایشی
پنج شنبه, 09 فروردين 1403 - Thu, 28 Mar 2024

تعمقی در مناسک شب عرفه و حقیقت آن

حجت الاسلام والمسلمین سید محمد مهدی میرباقری روز دوازدهم مهر ماه با حضور در برنامه تلویزیونی ای که به مناسبت عرفه پخش می شد حضور یافتند. این برنامه در شب عرفه و از کربلای معلی به روی آنتن رفت و اولین برنامه از مجموع دو برنامۀ تلویزیونی ایشان در کربلای معلی بود. 

ایشان در ابتدای این برنامه با اشاره به کسانی که در روز عرفه توانایی حضور در جوار ابی عبدالله(ع) را نداشته اند یکی از ویژگی های مؤمن را توفیر در نیت دانستند و آن را این گونه توضیح دادند که توانایی های ما محدود است بنابراین حتی اگر تصمیم بگیریم در همه امور خیر مشارکت داشته باشیم توانایی آن را نداریم ولی انسان مؤمن می تواند با توفیر در نیت در همه خیرات حتی اموری که در زمان های آینده تحقق می یابد مشارکت کند و این همان نیت فراوان داشتن یا توفیر در نیت است.

ایشان در رابطه با ویژگی خاص شب عرفه نیز به موضوع اختلاف زمان ها و مکان ها اشاره کردند و این تفاوت ها را حقیقی برشمردند و گفتند به طور مثال شب قدر درهای رحمت الهی باز می شود و ملائکه فوج فوج با روح محضر حضرت بقیه الله می رسند و بر مؤمنین عبور می کنند و شجره قرآن میوۀ خود را در دسترس قرار می دهد و یا در شب های جمعه و یا شب اول ماه رجب اگر گفته شده است ملکی از آسمان ندا می دهد، واقعا درهای آسمان گشوده می شود.

ایشان در ادامه در بارۀ اعمال این شب ها به ذکر مطلبی از مرحوم سید بن طاووس در اقبال الاعمال اشاره نمودند و گفتند همان طور که اصلی ترین عمل در صحرای عرفات، وقوف است و کسی که اخلاص در این وقوف داشته باشد بهره اصلی را برده است، اصلی ترین عمل شب های عبادی خاص هم توجه و احیا به معنای معاملۀ با خدای متعال است.

ایشان مهمترین عمل را در بسیاری از ایام خاص، زیارت اباعبد الله دانستند و با اشاره به زیارتی که در اول ماه رجب برای امام حسین علیه السلام نقل شده است گفتند دعوت و فراخوان حضرت در عاشورا هنوز زنده است و همه سالکان را توجه می دهند که از وادی کربلا سیر کنند. امام حسین کاروانی راه انداخته اند از ازل تا ابد، به شرط آن که فرد حاضر به سرمایه گذاری در این مسیر باشد، چنان که ایشان هنگام خروج از مکه فرمودند هرکس حاضر است خون خود را در راه خدا بدهد با ما همراه شود بنابراین باب الحسین تا ابد به سوی مقامات باز است. ایشان در ادامه با اشاره ای دوباره به زیارت اول رجب گفتند اگر در زمان انتصار حضرت بدن ما دعوت ایشان را اجابت نکرد ولی اینک دعوت ایشان به گوش ما رسیده است و ما با قلب و گوش و چشم خود می توانیم آن را اجابت می کنیم.

ایشان با اشاره به آثار نقل شده برای زیارت اباعبدالله  علیه السلام نظیر ثواب یک تا صد حج و عمره در ازای هر قدم، این ثواب ها را دلیل بر این مطلب دانستند که سالک می تواند به جایی برسد که تا به این حد از زیارت حضرت بهره ببرد. ایشان همچنین درباره عظمت زیارت امام حسین گفتند هر آن چه برای سالک الی الله لازم است تا راهش طی شود در آثار این زیارت آمده است.

ایشان مسیر ذکر شده در کتب اخلاق را بسیارطولانی و پر زحمت ذکرکردند وگفتند آراسته شدن به شریعت، زدودن صفات رذیله که گاهی اصلاح یک صفت، یک سال به طول می انجامد و در ادامه کسب صفات حمیده و بعد از آن آغاز سیر در مقام توحید، راهی طولانی است که شاید تصور شود این راه رفتنی نیست و لی از سوی خدای متعال نفحاتی می وزد که اگر در مسیر آن قرار گرفتیم، راه آسان می شود. ایشان در ادامه گفتند به واسطه اتفاقاتی که در کربلا رخ داده است فیوضات عالم - که از طریق نبی مکرم اسلام و امیر مؤمنان نازل می شود - از آستان امام حسین تجلی نموده و در را به روی همه سالکان گشوده و مسیر سلوک را برای همه و حتی انبیاء نزدیک کرده است.

ایشان در سخنان پایانی با تأکید بر امید به فضل الهی گفتند: مراقبه کار یک شبه نیست تا در این شب ها با مراقبه کارتمام شود بلکه می بایست با امید به فضل و رحمت الهی حرکت کرد.ایشان با اشاره به روایت «کل ما لا ترجو ارجی لما ترجو» گفتند هرگاه اسباب در کار نباشد تکیه به خداست و همین کار را پیش می برد.