نسخه آزمایشی
جمعه, 10 فروردين 1403 - Fri, 29 Mar 2024

جلسه دوم محرم حسینه آیه الله مرعشی/ محبت معصوم، اصلي ترين سرمايه براي عبور از دنيا و همراهي با امام

متن پيش رو، خلاصه دومین جلسه سخنراني حجت الاسلام و المسلمين ميرباقري در ایام محرم الحرام سال 92 (به تاریخ 15 آبان ماه) می باشد که در حسینیه مرحوم آیة الله مرعشی نجفی برگزار شده است. ایشان در این جلسه به مسئله به مسئله حیات دنیا و همراهی با امام اشاره کرده و اینکه متاع دنیا چیزی نیست و آنچه هست در همراهی با اولیاء خداست.

مسأله اصلي در سبكبالي و عدم تعلق به دنيا، عدم تأمين نيازها و رها گذاشتن آن ها نيست، بلكه مسأله اين است كه ما به غير خدا نياز نداريم ولي شيطان براي انسان توهم نيازهاي ديگر را ايجاد مي كند. كساني كه از همراهي با سيد الشهداء جا مانده اند به اين توهم دچار شدند.

قرآن در توضيح بيماري «سنگيني و عدم سبكبالي» مي فرمايد: «أ رضيتم بالحياه الدنيا» آيا به حيات دنيا راضي شديد؟ كسي كه تعلق به دنيا دارد دير همراه مي شود و وقتي همراه مي شود، دنبال بهانه است تا فرار كند.

وقتي امام حسين عليه السلام شب عاشورا به اصحاب فرمودند: «برويد!»؛ زهير عرض كرد: «اگر همه دنيا، عيش جاودانه هم باشد، ما همراهي با شما را با آن معاوضه نمي كنيم.» يعني اصحاب سيد الشهداء، بزرگ تر از دنيا مي شوند و به همين دليل در اجابت اولياي خدا سريعند . ضحاك كه در ظاهر به قافله امام حسين پيوسته بود، ظهر عاشورا كه ديگر اميد پيروزي را تمام شده مي بيند، اجازه مي گيرد و مي رود، چون او هنوز در اين دنيا اميدها و آرزوهاي دست نايافته اي دارد. بايد دو واقعيت را نسبت به دنيا دريافت. يكي «كم بودن دنيا» و ديگري « مصائب و رنج هاي دنيا» است. يعني بايد دنيا و لذت هاي آن را با نگاه جامع، مشاهده كرد.

آن چه اصحاب عاشورا به آن رسيدند، حب امام حسين بود. اين محبت، بزرگ ترين نعمت خداي متعال است كه اگر كسي از آن برخوردار شد، همه درهاي بهشت به روي او باز مي شود. با اين نعمت نه تنها، انسان راحت از سر سفره دنيا بلند مي شود است كه با اين حقيقت، انسان حتي از بهشت هم بزرگ تر مي شود و بهشت او، بهشت قرب ولي خدا خواهد شد. بهشت اصحاب امام حسين عليه السلام نيز، تنها بهشت قرب به ايشان بود، نه چيز ديگر. فلذا است كه سيد الشهداء به يكي از اصحاب مي فرمايند: «انت امامي في الجنه»؛ كه اين مقام فوق العاده اي است.