متن پيش رو، خلاصه هفتمین جلسه سخنراني حجت الاسلام و المسلمين ميرباقري در ایام محرم الحرام سال 92 (به تاریخ 20 آبان ماه) می باشد که در حسینیه مرحوم آیة الله مرعشی نجفی برگزار شده است. ایشان در این جلسه به مسئله نجات امت اسلام توسط سیدالشهداء اشاره کرده و توکل و تقوای ایشان را که عامل مهم حرکت می باشد توضیح می دهند. براي مشاهده بقيه جلسات اينجا را كليك كنيد.

قرآن حبلي است كه بايد به او متصل شد. اعتصام به قرآن موجب مي شود تا شيطان نتواند انسان را با پليدي خود آلوده كند. اگر آيه اي از آيات قرآن بر قلب انسان تجلي كند، انسان را به سرچشمه معارف مي رساند. قرآن سراسر نور است ولي برخي از آيات، خيلي فوق العاده اند. از جمله اين آيات، آيات سوم و چهارم سوره طلاق است. «و من يتق الله يجعل له مخرجا و يرزقه من حيث لم يحتسب و من يتوكل علي الله فهو حسبه ان الله بالغ امره قد جعل الله لكل شيء قدرا»

تقواي جناب يوسف عليه السلام در برابر زليخا و فرج الهي در گشوده شدن درهاي قفل شده، تقواي حضرت مريم عليها سلام به هنگام وضع حمل كلمه الهي و سخن گويي حضرت عيسي عليه السلام در مهد، تقواي جناب موسي عليه السلام و فرج الهي در شكافتن دريا، و تقواي ابراهيم خليل الرحمن در رها كردن اسماعيل و هاجر در ميان كويرِ بدون آب و غذا به امر الهي و فرا رسيدن گشايش هاي الهي با جوشش زمزم، مصاديقي از آيه «و من يتق الله يجعل له مخرجا» مي باشند و به خوبي نشان مي دهند كه اگر كسي با خدا زندگي كند (نه با پول و نان) چگونه خداي متعال راه خروج از بن بست ها را به او نشان مي دهد.

بن بست اصلي، شرك انسان است و راه اصلي خروج از بن بست ها، تقواي الهي است. اگر كسي در بن بست ها نترسيد و به خدا توكل كرد راه او باز مي شود. براي رسيدن به توكل نيز بايد مقدرات را به او سپرد. «من يتوكل علي الله فهو حسبه ان الله بالغ امره قد جعل الله لكل شيء قدرا» حضرت ابراهيم در شكستن بتها از احدي نترسيد. در ميان آتش نمرود هم چيزي از غير خدا نمي خواست. توكل و تقواي ابراهيم و نترسيدن او از غير خداي متعال موجب شد تا هم او خليل الرحمن شود و هم ترس يك امت از غير خدا فرو ريزد و يك امت راه نجات را بيابند.

آتش بت پرستي بني اميه نيز با همه پيچيدگي اش با تقوا و توكل امام حسين خاموش شد و مخرجي كه خداي متعال براي ايشان قرار داده است، ظهور است. تنها توكل سيد الشهدا است كه مي توانست اين بت پرستي شديد اموي را (كه ابن ابي الحديد مي گويد در هفتاد هزار منبر علي را لعن مي كردند) بردارد.