نسخه آزمایشی
جمعه, 10 فروردين 1403 - Fri, 29 Mar 2024

جلسه هشتم محرم حسینه آیه الله مرعشی/ بررسي ويژگي اصحاب سيد الشهداء با اتكا به صفات حضرت ابالفضل عليه السلام در زيارت نامه ايشان

متن پيش رو، خلاصه هشتمین جلسه سخنراني حجت الاسلام و المسلمين ميرباقري در ایام محرم الحرام سال 92 (به تاریخ 21 آبان ماه) می باشد که در حسینیه مرحوم آیة الله مرعشی نجفی برگزار شده است. ایشان در این جلسه به بحث اصحاب سیدالشهداء پرداخته و با توجه به زیارت نامه حضرت اباالفضل فضای همراهی با ولی خدا را تصویر می کنند. متن کامل این جلسه به شکل مقاله ای مستقل در همین پایگاه به انتشار رسیده است.

اصحاب امام حسين عليه السلام از فوق العادگي ويژه اي برخوردار بودند كه توانستند به آستان اهل بيت عليهم السلام راه يابند. سيد الشهدا در توصيف اصحابشان به اين نكته اشاره مي كنند كه مسأله مرگ براي آن ها حل شده است. اگر كسي نتواند با آخرت مأنوس شود نمي تواند سر دو راهي ها كه آرزو ها سر بر مي كشد، با امام بماند.

ويژگي ديگر اصحاب امام حسين عليه السلام همان چيزي است كه در زيارت حضرت ابا الفضل العباس ذكر شده كه شعاعي از آن هم در ساير اصحاب بوده است؛ يعني تسليم محض در برابر امام. چنان كه امام صادق عليه السلام به ابوخالد كابلي فرموند انسان با تسليم به تطهير و محبت معصوم دست پيدا مي كند. براي رسيدن به نور امام لازم است تا مؤمن به مقام تسليم برسد.

وقتي اباعبد الله، اهل بيت خودشان را برمي دارند و عازم مي شوند، برخي به خيال خودشان حضرت را نصيحت مي كنند. يعني محاسبات اين سياستمداران با امام يكسان نبود. در اين جا تسليم خيلي سخت است، خصوصا اگر سرمايه گذاري، بزرگ ياشد و حضرت شخص آن ها را بخواهند نه پولشان را. آن ها كه در زمان ياري جستن سيد الشهدا، چرتكه مي اندازند و محاسبه نفع و ضرر خودشان را مي كنند، موفق به همراهي نمي شوند.

قدم بعد از تسليم، تصديق است. يعني امام به هر نحوي كه تصميم گرفت، فرد دچار ترديد و «اما» و «اگر» نشود. در هيچ موردي ديده نمي شود كه حضرت ابا لفضل در مقابل امام حسين عليه السلام اظهار نظري داشته باشند. حق با امام است و امام مدار حق است. حال اگر كسي ترازوي ديگري غير امام تعريف كرد نمي تواند تسليم باشد. چنان كه در ماجراي هارون مكي وقتي امام صادق عليه السلام به آن مرد خراساني دستور ورود به تنور بر افروخته را مي دهند به «اما» و «اگر» ها دچار مي شود و از عهده اين كار بر نمي آيد ولي هارون مكي، بي درنگ وارد آتش مي شود و به امر الهي آتش بر او سرد مي شود.

قدم بعد از تصديق، وفا است يعني بايد پيمانه را پر، محضر امام برد. گاهي آدم به گونه اي  عمل مي كند كه جاي «اي كاش» مي ماند. اين «اي كاش»، يعني اين كه اين پيمانه چنان كه بايد پر نبوده است. جناب ابالفضل براي آب، جان مي دهد يعني هر چه در توان داشت، خرج كرد.

قدم ديگر نيز، نصيحت و خير خواهي نسبت به امام است.